Tijdens één van mijn langer lopende freelance opdrachten, werd ik gevraagd naast rekrutering ook mee te werken aan de personeelsnieuwsbrief. Ik werd dus ad interim lid van het reeds bestaande redactiecomité. Het ging om een West-Vlaams productiebedrijf, met minstens twee derde productiemedewerkers en maar een derde bedienden. De nieuwsbrief was naar mijn aanvoelen nogal sterk gericht tot de bedienden, en weinig tot de productiemedewerkers. Veel cijfers, het praatje van de CEO en veel informatie over de internationale marketing van de producten. Bovendien zat er maar één arbeider in het redactiecomité, die dan ook nog eens vakbondsafgevaardigde was. De nieuwsbrief werd elektronisch verstuurd, waardoor de meeste productiemedewerkers enkel thuis de nieuwsbrief konden bekijken. De collega’s met een bureau job waren altijd veel sneller op de hoogte van het nieuws dat zo verspreid werd.
Op dat moment was het voor mijn klant geen prioriteit om werk te maken van een nieuwe personeelsnieuwsbrief. Dat kan ook niet altijd. Maar dat het kriebelde bij mij, dat kan ik je verzekeren. Ik zag mogelijkheden om de redactionele inbreng vanuit de productie op te krikken, om de nieuwsbrief in te schakelen in de projecten die er liepen om de efficiëntie in de productie te verhogen, en om net de productie medewerkers meer in de spotlight te plaatsen en af en toe een pluim te geven. Helaas, soms moet ik slikken tijdens een freelance opdracht. Mijn ideeën meegeven voor de toekomst en aanvaarden dat daar niet meteen werk van gemaakt kan worden.
Vandaag sta ik voor een andere situatie: ik werk immers voor een klant aan het tot stand brengen van een volledig nieuwe medewerkersnieuwsbrief. Het gaat om een bedrijf in de automobielsector die als onderdeel van een groter geheel nogal wat corporate informatie en brochures te slikken krijgt. De eigenheid van de mensen in hun eigen concessies komt hierin echter niet aan bod. Nochtans was hier nood aan. We starten dus vanaf nul. Ik fungeer als tussenschakel tussen de directie en een werkgroep van medewerkers voor het bepalen van het format van die nieuwsbrief. Iedereen die mee wou denken mocht naar onze eerste bijeenkomst komen. Ideeën te over en een oprechte motivatie van de medewerkers om er iets van te maken dat voor alle collega’s waardevol is. De komende maanden bouwen we de spanning op met een lanceringsstunt voor het magazine. In september 2014 zal de eerste editie er staan. En ik? Ik ben benieuwd en vooral blij dat ik hier aan kan meewerken en een stukje in kan sturen. To be continued!
Het redactiecomité is er helemaal klaar voor! Deze sticker wordt in de aanloop van de lancering van het personeelsmagazine op ludieke wijze op verschillende plaatsen van het bedrijf geplakt: van koffiemachine tot wc deur, of wordt het op de zakjes van persoonlijk afgeleverde ontbijtkoeken?
